Współczesne rodzicielstwo coraz częściej odchodzi od tradycyjnego podziału ról, w którym mama zajmowała się dziećmi, a tata był przede wszystkim żywicielem rodziny. Dziś ojcowie chcą być bardziej zaangażowani w wychowanie, ale czasem brakuje im przestrzeni, by znaleźć własny sposób na rodzicielstwo. Jak wspierać tatę w jego roli, by czuł się pewnie i miał realny wpływ na rozwój dziecka? Kluczem jest partnerska współpraca, wzajemne zaufanie i dawanie mu przestrzeni na własne metody opieki – bez niepotrzebnej krytyki czy nadmiernej kontroli.
Dlaczego rola taty jest tak ważna?
Badania psychologiczne od lat podkreślają, że zaangażowany ojciec ma ogromny wpływ na rozwój emocjonalny, społeczny i poznawczy dziecka. Tata często wnosi do wychowania inne niż mama podejście – więcej spontaniczności, zabaw ruchowych czy eksperymentowania. Dzieci, które mają bliską relację z obojgiem rodziców, lepiej radzą sobie z wyzwaniami, mają wyższą samoocenę i łatwiej nawiązują zdrowe relacje w przyszłości.

Jakie korzyści przynosi zaangażowanie taty?
- Rozwój emocjonalny dziecka – ojcowie często uczą radzenia sobie z trudnościami w bardziej bezpośredni sposób.
- Równowaga w wychowaniu – różne style rodzicielskie uzupełniają się, dając dziecku szerszą perspektywę.
- Wsparcie dla mamy – dzielenie się obowiązkami zmniejsza stres i przeciążenie jednego rodzica.
- Budowanie więzi – czas spędzany z tatą tworzy unikalną relację, która procentuje w przyszłości.
Jak wspierać tatę w jego rodzicielskiej roli?
1. Pozwól mu znaleźć własny sposób na rodzicielstwo
Wielu ojców na początku czuje się niepewnie, zwłaszcza jeśli mama jest bardziej doświadczona w opiece nad dzieckiem. Ważne, by nie narzucać mu swoich metod, tylko dać przestrzeń na wypracowanie własnego stylu. Może on zmieniać pieluchę inaczej niż ty, nosić dziecko w inny sposób lub wymyślać własne rytuały – to nie znaczy, że robi to źle. Zaufanie to podstawa.
2. Nie krytykuj, ale też nie wyręczaj
Częstym błędem jest poprawianie każdego ruchu taty przy dziecku („Nie tak trzymasz!”, „Daj, ja to zrobię”). To zniechęca i sprawia, że wycofuje się z opieki. Zamiast tego, warto doceniać jego starania i pozwolić mu uczyć się na własnych doświadczeniach. Jeśli naprawdę coś cię niepokoi, rozmawiaj o tym spokojnie, np. „Zauważyłam, że Antek płacze, gdy go tak podnosisz – może spróbujmy innego chwytu?”.
3. Dzielcie się obowiązkami sprawiedliwie
Warto wspólnie ustalić, które zadania tata może przejąć, aby czuł się rzeczywiście zaangażowany. To mogą być konkretne obowiązki, np.:
| Zadanie | Przykładowy podział |
|---|---|
| Kąpiel dziecka | Tata kąpie Antka wieczorem, mama Zosię |
| Odrabianie lekcji | Tata pomaga Zosi z matematyką, mama z językiem polskim |
| Wyjścia na plac zabaw | Weekendowe spacery to strefa taty |
4. Zachęcaj do budowania własnych rytuałów
Niech tata ma swoje wyjątkowe momenty z dzieckiem – może to być czytanie bajek przed snem, sobotnie śniadania czy wspólne majsterkowanie. Takie rytuały budują wyjątkową więź i dają dziecku poczucie bezpieczeństwa. U nas np. mąż zawsze w niedzielę rano zabiera Zosię na „tatusiową kawę” (dla niej to kakao) do pobliskiej kawiarni – to ich święty czas.
5. Doceniaj jego wysiłki
Mężczyźni, podobnie jak kobiety, potrzebują potwierdzenia, że dobrze radzą sobie w rodzicielstwie. Czasem zwykłe „Świetnie sobie z nim poradziłeś” lub „Widziałam, jak Zosia się dla ciebie rozpływa, kiedy jej czytasz” potrafi zdziałać cuda. Unikaj porównań („A ja zawsze…”) – skup się na tym, co robi dobrze.
6. Zostawiaj ich samych
Nic tak nie buduje ojcowskiej pewności siebie jak samodzielne spędzanie czasu z dzieckiem bez mamy w pobliżu. Wyjdź na kawę z przyjaciółką, idź na spacer – daj mu przestrzeń do podejmowania decyzji i radzenia sobie z wyzwaniami. To naturalne, że na początku będziesz się martwić, ale zobaczysz, jak szybko tata znajdzie swój sposób na opiekę.
Czego unikać, wspierając tatę w rodzicielstwie?
- Nadmiernej kontroli – ciągłe poprawianie i dawanie „instrukcji” może sprawić, że tata zrezygnuje z aktywnego udziału w wychowaniu.
- Traktowania go jak „pomocnika” – rodzicielstwo to współpraca, a nie pomoc jednej strony drugiej.
- Bagatelizowania jego obaw – ojcowie też mają wątpliwości i potrzebują rozmowy, a nie lekceważącego „Dasz radę”.
- Porównań do innych ojców – każdy ma swój styl, nie ma jednego słusznego modelu bycia tatą.
Jak zachęcić tatę do większego zaangażowania?
Jeśli twój partner wydaje się wycofany z rodzicielskich obowiązków, warto delikatnie zachęcić go do większego udziału. Można to zrobić poprzez:
- Pokazywanie korzyści – np. „Widziałeś, jak Antek się uśmiecha, kiedy go podrzucasz? Uwielbia te wasze zabawy!”
- Proponowanie konkretów – zamiast „Możesz więcej pomagać”, lepiej „Czy mógłbyś od dziś kąpać Antka przed snem? To byłoby dla mnie duże wsparcie.”
- Dawanie wyboru – „Wolisz wieczorem poczytać Zosi czy pobawić się z Antkiem?”
- Pokazywanie, jak bardzo dzieci go potrzebują – dzieci często same najlepiej potrafią zaangażować tatę swoją radością z jego obecności.
Rodzicielstwo to drużynowa gra
Wspieranie roli taty w rodzicielstwie to nie tylko korzyść dla niego, ale dla całej rodziny. Kiedy oboje rodzice czują się ważni i potrzebni w wychowaniu dziecka, tworzy się zdrowa, zrównoważona dynamika. Warto pamiętać, że nie ma jednego słusznego modelu ojcostwa – każdy tata znajdzie swój sposób na budowanie relacji z dzieckiem, jeśli tylko damy mu na to przestrzeń i zaufanie.
A jak to wygląda u was? Jakie macie sposoby na angażowanie taty w opiekę nad dziećmi? Podzielcie się doświadczeniami w komentarzach!
Related Articles:

Witaj na blogu dla rodziców, którzy chcą być blisko swoich dzieci – bez presji bycia idealnymi. Znajdziesz tu praktyczne porady, szczere historie z życia mamy dwójki urwisów, przetestowane sposoby na zabawę, rozwój, wspólne spędzanie czasu i… przetrwanie trudniejszych dni.
Od ciąży, przez niemowlęce noce, aż po pierwsze dni w przedszkolu – jesteśmy tu, by dzielić się doświadczeniem, wspierać i inspirować.
💛 Mniej perfekcji. Więcej bliskości.
Blog tworzony z myślą o Tobie – mamie, tacie, cioci, dziadku – każdemu, kto chce być ważną częścią dzieciństwa.
